Wybuch reaktora jądrowego w czarnobylu

26 kwietnia 1986 r. w elektrowni przebiegał eksperyment polegający na stopniowym zmniejszaniu mocy reaktora. Obsługa nie zachowała odpowiednich środków ostrożności, zostały wyłączone prawie wszystkie automatyczne systemy zabezpieczeń, sam reaktor miał wiele błędów konstrukcyjnych. Wszystko to doprowadziło do pożaru wnętrza reaktora, który bardzo szybko zaczął się rozprzestrzeniać. Na skutek ogromnego wybuchu do atmosfery dostała się olbrzymia ilość pierwiastków promieniotwórczych takie jak pluton, cer, cez, jod. Siła wybuchu oraz sprzyjające warunki atmosferyczne wyniosły te substancje prawie 2 km nad ziemię. Zaraz po wybuchu skażenie było widoczne w całej Europie, a także na całej półkuli północnej choć w śladowych ilościach.